Eind jaren negentig  was de Rotterdamse wijk Nesselande nog een polder. Het is ook de polder waar de wijk Nesselande haar uiteindelijke naam aan te danken heeft, anders dan de werktitel ‘achtkamp’. 

Jopie Onel-Beems – fanatiek op de lokale sociale media – woonde er al tientallen jaren toen Rotterdam in de jaren 90 de grond kocht.

In een interview met OPEN Rotterdam zegt Jopie:

De polder veranderde totaal. Ik heb nog wel eens heimwee naar vroeger. 

Gedicht

Dit is het gedicht dat Jopie schreef voor de informatieavond over Nesselande op 2 oktober 1997.

R otterdam had land nodig om op te kunnen bouwen
O ver zijn grenzen zelfs was het niet te houwen
T rachtte Zevenhuizens grond op te delen
T ot groot verdriet uiteraard van velen
E n Zevenhuizen die zich niet kon of wilde verweren
R aakte grond en inwoners kwijt binnen de kortste keren
D e inwoners die het trof waren dubbel aangeslagen
A an belastingen kwamen veel hogere bedragen
M aar “al schikten we ons in ons lot”, iets mag er zeker niet kapot

N og altijd zijn de linten in ons gebied
E en oase, waar iedereen dagelijks van geniet
S erieus vragen we dan ook iedere keer
S tedebouwers denk svp creatief steeds weer
E n pas de nieuwbouw bij het bestaande aan
L aat alsjeblieft geen jarenlange historie verloren gaan
A lgemeen belang zegt de overheid dan gaat altijd voor
N ou regels zijn er om van af te wijken, hoor
D us als lintbewoners zullen wij er voor blijven gaan
E en Nesselande, waarin het karakter van alle linten blijft bestaan

Lees hier het hele artikel