Recent is er in de Rotterdamse raad wederom veel discussie ontstaan over de lage bouwambitie van de stad Rotterdam. Onderzoek van de bouwkenners van RTM XL, gebaseerd op actuele cijfers van het CBS, toont aan dat de situatie ernstiger is dan aanvankelijk gedacht.
Veel kiezers zijn bedrogen met desinfo-cijfers gebaseerd op “ambities”, de realiteit staat haaks op die ambities.
Extra pijnlijk is het feit dat Leefbaar Rotterdam eind 2023 de prijs social huur in Rotterdam flink heeft verhoogd. Hierdoor is het voor ontwikkelaars niet mogelijk “goedkoop te bouwen”. Het Rijk heeft al aangegeven flink te bezuinigen op toelagen richting de gemeenten waardoor er nauwelijks “goedkope bouw” gerealiseerd zal worden de komende jaren, zie artikel. Ook goedkope koopwoningen zijn niet meer te realiseren. Bovenal heeft de wethouder Financiën van Leefbaar Rotterdam lente 2024 aangegeven dat er flink geleend moeten worden (uit de opbrengs-Eneco-pot). Zo is voorfinanciering van woonprojecten door Rotterdam onmogelijk geworden voor grootschalige bouw.
Het is wederom een verkiezingsbelofte van Leefbaar Rotterdam die niet wordt nagekomen
Opvallend is dat Leefbaar Rotterdam eind 2023 in de raad er voor heeft gezorgd dat ook het aantal nieuwe jongeren flexwoningen flink in aantal naar beneden is bijgesteld. Onderzocht wordt of de negatieve “framende” uitingen in de media door de Wijkraad Nesselande een rol heeft gespeeld.
In de afgelopen 12 jaar is Rotterdam slechts met 5.000 woningen gegroeid. Dit terwijl er bijna 100.000 mensen op zoek zijn naar een woning in de stad. De ernst van dit probleem spreekt voor zich. Wat we wel zullen uitleggen, is hoe we tot deze cijfers zijn gekomen.
RTM monitort de bouwproductie van Rotterdam al geruime tijd, evenals die van de vijf grootste steden van Nederland: Amsterdam (937.595 inwoners), Rotterdam (671.863 inwoners), Den Haag (566.481 inwoners), Utrecht (375.461 inwoners) en Eindhoven (246.580 inwoners). Deze steden vormen samen het economische powerhouse van het land.
Het is dus logisch dat een aanzienlijk deel van de Nederlandse woningbouwopgave, 100.000 woningen per jaar, in deze steden gerealiseerd moet worden. Rotterdam streeft ernaar jaarlijks tussen de 3.500 en 4.000 nieuwbouwwoningen op te leveren. De conclusie van de onderzoekers als ook partijen als PVDA/GroenLinks, PVDD en SP is duidelijk:
Zij vinden deze ambitie niet erg hoog. Eerder hebben ze al aangetoond dat veel Europese steden van vergelijkbare omvang veel ambitieuzer zijn op dit gebied. Bovendien vertelt nieuwbouw slechts een deel van het verhaal; er wordt ook gesloopt, getransformeerd (bijvoorbeeld van winkel of kantoor naar woning), en gesplitst of samengevoegd. Het netto aantal toegevoegde woningen per jaar hangt dus van vele variabelen af.
Het Centraal Bureau voor de Statistiek houdt maandelijks bij hoe groot de woningvoorraad in elke gemeente is, inclusief het aantal opgeleverde nieuwbouwwoningen, woningen die door splitsing of transformatie zijn toegevoegd, en woningen die door bijvoorbeeld sloop of samenvoeging zijn verdwenen.
Om een zo objectief mogelijk beeld te geven, hebben ze niet alleen naar de recente maanden gekeken, maar onderzocht hoe de woningvoorraad in de G5 sinds 2012 is veranderd.
